Chociaż zawory z tworzyw sztucznych są czasami postrzegane jako produkt specjalistyczny – najczęściej wybierany przez tych, którzy wytwarzają lub projektują rurociągi z tworzyw sztucznych do systemów przemysłowych lub którzy muszą mieć na miejscu ultraczysty sprzęt – założenie, że te zawory nie mają wielu ogólnych zastosowań, jest krótkie: widząc. W rzeczywistości zawory plastikowe mają dziś szeroki zakres zastosowań, ponieważ rosnąca liczba rodzajów materiałów i dobrzy projektanci, którzy potrzebują tych materiałów, oznaczają coraz więcej sposobów wykorzystania tych wszechstronnych narzędzi.
WŁAŚCIWOŚCI TWORZYW SZTUCZNYCH
Zawory termoplastyczne mają szerokie zalety – odporność na korozję, chemikalia i ścieranie; gładkie ściany wewnętrzne; niewielka waga; łatwość instalacji; długa oczekiwana długość życia; i niższy koszt cyklu życia. Zalety te doprowadziły do szerokiej akceptacji zaworów z tworzyw sztucznych w zastosowaniach komercyjnych i przemysłowych, takich jak dystrybucja wody, oczyszczanie ścieków, obróbka metali i chemikalia, żywność i farmaceutyka, elektrownie, rafinerie ropy naftowej i nie tylko.
Zawory plastikowe mogą być produkowane z wielu różnych materiałów stosowanych w różnych konfiguracjach. Najpopularniejsze zawory termoplastyczne wykonane są z polichlorku winylu (PVC), chlorowanego polichlorku winylu (CPVC), polipropylenu (PP) i polifluorku winylidenu (PVDF). Zawory z PVC i CPVC są powszechnie łączone z systemami rurociągów za pomocą końcówek kielichowych lub końcówek gwintowanych i kołnierzowych cementowanych rozpuszczalnikiem; podczas gdy PP i PVDF wymagają łączenia elementów systemu rurociągów za pomocą technologii zgrzewania, doczołowego lub elektrooporu.
Zawory termoplastyczne doskonale sprawdzają się w środowiskach korozyjnych, ale są równie przydatne w ogólnych instalacjach wodnych, ponieważ nie zawierają ołowiu1, są odporne na odcynkowanie i nie rdzewieją. Systemy rurowe i zawory z PVC i CPVC powinny zostać przetestowane i certyfikowane zgodnie z normą 61 NSF [National Sanitation Foundation] pod kątem skutków zdrowotnych, w tym wymagania dotyczące niskiej zawartości ołowiu określone w Załączniku G. Wybór odpowiedniego materiału dla płynów korozyjnych można przeprowadzić po konsultacji z producentem odporności chemicznej przewodnik i zrozumienie wpływu, jaki temperatura będzie miała na wytrzymałość materiałów z tworzyw sztucznych.
Chociaż polipropylen ma połowę wytrzymałości w stosunku do PVC i CPVC, ma najbardziej wszechstronną odporność chemiczną, ponieważ nie są znane żadne rozpuszczalniki. PP dobrze radzi sobie ze stężonymi kwasami octowymi i wodorotlenkami, nadaje się także do łagodniejszych roztworów większości kwasów, zasad, soli i wielu organicznych substancji chemicznych.
PP jest dostępny jako materiał pigmentowany lub niepigmentowany (naturalny). Naturalny PP ulega znacznej degradacji pod wpływem promieniowania ultrafioletowego (UV), ale związki zawierające więcej niż 2,5% pigmentu sadzy są odpowiednio stabilizowane przed promieniowaniem UV.
Ponieważ tworzywa termoplastyczne są wrażliwe na temperaturę, ciśnienie znamionowe zaworu zmniejsza się wraz ze wzrostem temperatury. Różne materiały z tworzyw sztucznych wykazują odpowiednie obniżenie wartości znamionowych wraz ze wzrostem temperatury. Temperatura płynu nie może być jedynym źródłem ciepła, które może mieć wpływ na ciśnienie znamionowe zaworów z tworzywa sztucznego – przy projektowaniu należy uwzględnić maksymalną temperaturę zewnętrzną. W niektórych przypadkach niezaprojektowanie rury pod kątem temperatury zewnętrznej może spowodować nadmierne ugięcie z powodu braku podpór rury. Maksymalna temperatura pracy PVC wynosi 140°F; CPVC ma maksymalnie 220°F; PP ma maksymalnie 180°F.
Zawory kulowe, zawory zwrotne, przepustnice i zawory membranowe są dostępne w każdym z różnych materiałów termoplastycznych dla systemów rurociągów ciśnieniowych Schedule 80, które również mają wiele opcji wyposażenia i akcesoriów. Standardowy zawór kulowy jest najczęściej uznawany za konstrukcję z prawdziwym złączem, ułatwiającą demontaż korpusu zaworu w celu konserwacji bez zakłócania rur łączących. Termoplastyczne zawory zwrotne są dostępne w wersji kulowej, wahliwej, Y-checkowej i stożkowej. Zawory motylkowe łatwo łączą się z kołnierzami metalowymi, ponieważ są zgodne z otworami na śruby, okręgami śrub i całkowitymi wymiarami ANSI klasy 150. Gładka średnica wewnętrzna części termoplastycznych tylko zwiększa precyzyjną kontrolę zaworów membranowych.
Zawory kulowe z PVC i CPVC są produkowane przez kilka amerykańskich i zagranicznych firm w rozmiarach od 1/2 cala do 6 cali z gniazdami, połączeniami gwintowanymi lub kołnierzowymi. Prawdziwa konstrukcja współczesnych zaworów kulowych obejmuje dwie nakrętki przykręcane do korpusu, ściskające uszczelki elastomerowe pomiędzy korpusem a złączami końcowymi. Niektórzy producenci od dziesięcioleci utrzymują tę samą długość układania zaworów kulowych i gwinty nakrętek, aby umożliwić łatwą wymianę starszych zaworów bez modyfikacji przylegających rurociągów.
Instalacja plastikowego zaworu motylkowego jest prosta, ponieważ zawory te są produkowane w kształcie płytki z elastomerowymi uszczelkami umieszczonymi w korpusie. Nie wymagają dodania uszczelki. Przykręcanie plastikowej przepustnicy, umieszczonej pomiędzy dwoma współpracującymi kołnierzami, należy wykonywać ostrożnie, zwiększając w trzech etapach moment obrotowy śruby do zalecanego. Odbywa się to w celu zapewnienia równomiernego uszczelnienia na powierzchni i uniknięcia nierównomiernego naprężenia mechanicznego na zaworze.
Czas publikacji: 24 grudnia 2019 r 