دستگاه قالب گیری تزریقی و قالب

دستگاه قالب گیری تزریقی

دستگاه قالب گیری تزریقی به 2 واحد یعنی یک واحد گیره و یک واحد تزریق تقسیم می شود.
عملکرد واحد گیره باز و بسته کردن قالب و بیرون ریختن محصولات است. 2 نوع روش بستن وجود دارد که عبارتند از نوع ضامن که در شکل زیر نشان داده شده است و نوع مستقیم هیدرولیک که در آن قالب مستقیماً با یک سیلندر هیدرولیک باز و بسته می شود.

عملکرد واحد تزریق عبارت است از ذوب پلاستیک توسط حرارت و سپس تزریق پلاستیک مذاب به داخل قالب.

پیچ چرخانده می شود تا پلاستیک وارد شده از قیف ذوب شود و پلاستیک مذاب در جلوی پیچ جمع شود (که به آن اندازه گیری می گویند). پس از انباشته شدن مقدار مورد نیاز پلاستیک مذاب، فرآیند تزریق خیره شده است.

در حالی که پلاستیک مذاب در قالب جریان دارد، دستگاه سرعت حرکت پیچ یا سرعت تزریق را کنترل می کند. از طرف دیگر، پس از پر کردن حفره های پلاستیکی مذاب، فشار ساکن را کنترل می کند.

موقعیت تغییر از کنترل سرعت به کنترل فشار در نقطه ای تنظیم می شود که موقعیت پیچ یا فشار تزریق به مقدار ثابت معینی می رسد.

قالب

قالب یک بلوک فلزی توخالی است که پلاستیک مذاب از یک شکل ثابت به داخل آن تزریق می شود. اگرچه آنها در شکل زیر نشان داده نشده اند، اما در واقع سوراخ های زیادی برای کنترل دما توسط آب گرم، روغن یا بخاری در بلوک ایجاد شده است.

پلاستیک مذاب از طریق اسپرو به داخل قالب می‌ریزد و حفره‌ها را از طریق دونده و دروازه‌ها پر می‌کند. سپس، قالب پس از فرآیند خنک‌سازی باز می‌شود و میله اجکتور دستگاه قالب‌گیری تزریقی، صفحه اجکتور قالب را برای بیرون ریختن بیشتر قالب‌ها فشار می‌دهد.

قالب گیری

قالب گیری از یک اسپرو برای وارد کردن رزین مذاب، یک دونده برای هدایت آن به حفره ها و محصولات تشکیل شده است. از آنجایی که به دست آوردن تنها یک محصول با یک شات بسیار ناکارآمد است، یک قالب معمولاً به گونه‌ای طراحی می‌شود که دارای حفره‌های متعدد متصل به یک رانر باشد تا بتوان محصولات زیادی را با یک شات تولید کرد.

اگر طول رانر تا هر حفره در این مورد متفاوت باشد، ممکن است حفره ها به طور همزمان پر نشوند، به طوری که ابعاد، ظاهر یا خواص قالب ها اغلب حفره به حفره متفاوت است. بنابراین رانر معمولاً طوری طراحی می شود که طول یکسانی از اسپرو تا هر حفره داشته باشد.

استفاده از مواد بازفرآوری شده

اسپروها و رانرها در میان قالب گیری ها محصول نیستند. این بخش‌ها گاهی دور ریخته می‌شوند، اما در موارد دیگر دوباره آسیاب می‌شوند و مجدداً به عنوان مواد برای قالب‌گیری استفاده می‌شوند. این مواد را مواد بازفرآوری شده می نامند.

مواد بازفرآوری شده صرفاً به عنوان مواد برای قالب‌گیری استفاده نمی‌شوند، بلکه معمولاً پس از اختلاط با گلوله‌های بکر مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا به دلیل فرآیند قالب‌گیری اولیه، احتمال خراب شدن ویژگی‌های مختلف پلاستیک وجود دارد. حداکثر حد مجاز برای نسبت مواد بازفرآوری شده حدود 30 درصد است، زیرا نسبت بیش از حد مواد بازفرآوری شده ممکن است خواص اولیه پلاستیک مورد استفاده را از بین ببرد.

برای خواص زمانی که از مواد بازفرآوری شده استفاده می شود، لطفاً به «قابلیت پردازش مجدد» در پایگاه داده پلاستیک مراجعه کنید.

شرایط قالب گیری

شرایط قالب گیری به معنای دمای سیلندر، سرعت تزریق، دمای قالب و غیره است که در دستگاه قالب گیری برای به دست آوردن قالب های مورد نیاز تنظیم می شود و تعداد ترکیب شرایط بی شمار است. بسته به شرایط انتخاب شده، ظاهر، ابعاد و خواص مکانیکی محصولات قالب گیری شده به طور قابل توجهی تغییر می کند.

بنابراین، برای انتخاب مناسب‌ترین شرایط قالب‌گیری، به فناوری و تجربه آزموده‌شده نیاز است.

شرایط قالب گیری استاندارد برای مواد ما در زیر نشان داده شده است. لطفاً روی نام‌های پلاستیکی زیر کلیک کنید.